Życie w świecie gładkim jak wyprasowana koszula musi być strasznie nudne. Światy nie powinny wyglądać, jakby wyskoczyły z głowy pisarza, niczym Atena z głowy Zeusa. Zmarszczka tu i tam, odrobina głębi, a nawet pewnej chropowatości, mogą sprawić, że czytelnik nie poczuje się jak widz na pokazie kiepskiego iluzjonisty.